Języki i konflikty w starożytnej Mezopotamii

Języki w starożytnej Mezopotamii

Język sumeryjski- język starożytnego Sumeru, używany w południowej Mezopotamii od co najmniej IV tysiąclecia p.n.e. To najstarszy zapisany język. Był używany w Mezopotamii jako język tekstów religijnych,  ceremonialnych i naukowych do około I w.p.n.e.  Jest na ogół uważany za język izolowany. Do zapisu używano pisma klinowego. Został wyparty przez język akadyjski około 2000 p.n.e.

Język akadyjski- używany w Mezopotamii od połowy III tysiąclecia p.n.e. do początków I tysiąclecia n.e. Nazwa języka pochodzi od miasta Arkad w środkowej Mezopotamii, stolicy imperium arkadyjskiego. W drugiej połowie II tysiąclecia p.n.e. był używany w kontaktach dyplomatycznych między Egiptem, Mezopotamią, Antolią, Palestyną i Syrią. Język akadyjski zapisywany był sumeryjskim pismem klinowym.

Mezopotamia

Mezopotamia to starożytna kraina położona w dorzeczu dwóch rzek Tygrysu i Eufratu. Powszechnie uważa się, że właśnie na terenach Mezopotamii powstała pierwsza cywilizacja. 

Krainy geograficzne- Mezopotamia dzieli się na trzy krainy geograficzne:

Al-Dżaziara – płaskowyż na północy, położony w górnym biegu Eufratu i Tygrysu

Kuedystan -  kraina również wyżynna, przylegająca do gór Zagros, na południu dzieli ją od pozostałej części Mezopotamii masyw górski Dżebel Hamrin

Dolina Aluwialna -  położona w dorzeczu dolnego biegu Eufratu i Tygrysu

Konflikty dzisiejszej Mezopotamii

*Konflikt arabsko-żydowski

*Wojna sueska

*Wojna iracko-irańska  

*Wojna palestyńska

Źródła:

http://pl.wikipedia.org/wiki/Mezopotamia

NA BLOGU NIE POJAWIŁY SIĘ WSZYSTKIE POSTY !

PRZYPOMINAMY WIKTORII, ŻE ZOSTAŁO JEJ ZADANIE Z KATEGORII "C", TERMIN BYŁ DO 15.10 A DZIŚ MAMY 16.10.

ZADANIE: Znajdź informacje na temat konfliktów i języków w Mezopotamii

dawniej i dziś

Sytuacja polityczna w Mezopotamii.Dawniej i dziś.

Sytuacja polityczna w Mezopotamii .Dawniej i dziś.

Dawniej

Pierwsze cywilizacje starożytne takie jak: Egipt, Mezopotamia i Chiny cechowała podobna polityka. Wspólnymi cechami tych państw było to, że powstały w zbliżonych warunkach - nad wielkimi rzekami oraz ustrój polityczny, który historycy nazwali później despotią teokratyczną. Ten typ rządzenia polegał na skupieniu nieograniczonej władzy w rękach silnej jednostki, która jednocześnie była zwierzchnikiem religijnym. Władcy byli wręcz uważani za wcielenia bóstw. 
W Mezopotamii taka władzę miał król.
 Bezpieczeństwo i pomyślność państwa zależała od utrzymania „boskiego ładu”. Jego gwarantem był monarcha – faraon w Egipcie, ensi u Sumerów, lugal, a następnie król w państwie sumeryjsko-akkadyjskim czy żydowskim. Jego władza miała charakter teokratyczny.
W Mezopotamii władca był w trzecim tysiącleciu jeszcze inkarnacją samego boga, jego uosobieniem. W drugim tysiącleciu uważano go już za wybrańca bóstw, zastępcę boga na ziemi. Stopniowy upadek idei boskości panującego był więc wyraźny. Złożyły się na to różne czynniki:
· brak trwałego zjednoczenia państw,
· upadek państwowości;
· złe rządy;
· klęski wojenne;
· liczne zamachy stanu, detronizacje itp.
Władza monarchy miała charakter despotyczny. Panujący łączył w swym ręku całą władzę:
· ustawodawczą;
· wykonawczą;
· sądowniczą;
· wojskową.
Realizację tych uprawnień traktowano, zgodnie z teokratycznym charakterem państwa, jako wykonywanie woli boga. Była ona święta. Sprzeciwienie się jej uznawano za najcięższe przestępstwo, zagrożone najsurowszymi karami oraz potępieniem w życiu pozagrobowym.

Dziś

Obecnie na terenie starożytnej Mezopotamii leżą takie państwa jak:

Syria:

Ustrój polityczny	republika
Typ państwa	państwo unitarne
Głowa państwa	prezydent Baszar al-Asad

Iran:

Ustrój polityczny	republika islamska
Głowa państwa	prezydent Hasan Rowhani

Arabia Saudyjska

Ustrój polityczny	islamska monarchia absolutna
Głowa państwa	król Abd Allah ibn Abd al-Aziz Al Su’ud

 Irak

Ustrój polityczny	demokracja parlamentarna
Typ państwa	republika federalna
Głowa państwa	prezydent Dżalal Talabani

źródła:
http://www.sciaga.pl/tekst/55663-56-ustroj_polityczny_starozytnych_panstw 
 http://zapytaj.onet.pl/Category/002,019/2,8690105,Monarchia_despotyczna_na_przykladzie_starozytnego_egiptu_i_Mezopotami.html
 http://pl.wikipedia.org/wiki/Syria
 http://pl.wikipedia.org/wiki/Iran
 http://pl.wikipedia.org/wiki/Arabia_Saudyjska
 http://pl.wikipedia.org/wiki/Irak

MEZOPOTAMIA DAWNIEJ

Społeczeństwo Mezopotamii nie było zhierarchizowane. Było natomiast zróżnicowane pod względem majątkowym. 

Wyodrębniała się tam struktura społeczna :

• władca
• poddani (wolni i niewolnicy)

Podstawową masę ludności stanowili rolnicy. Społeczeństwo składało się z arystokratycznych rodów, zwykłych, wolnych członków gmin, posiadających drobne działki, ludzi zależnych ekonomicznie od świątyń lub osób prywatnych oraz niewolników. Jednak już za czasów sumeryjskich wielką rolę odgrywali kapłani. Znaczna część ziemi uprawnej należała do świątyń. Świątynie były właściwymi centrami życia społecznego. Tutaj gromadzono zapasy, stąd kierowano pracami irygacyjnymi, tu organizowano sądy. Kapłani sprawowali też władzę polityczną. W miarę upływu czasu następowała stopniowa sekularyzacja państwa. W czasach panowania Akadów zaczęły powstawać pierwsze monarchie świeckie. Jednak nadal świątynie zachowały wielki wpływ na życie społeczeństwa. 

MEZOPOTAMIA DZISIAJ

Dzisiaj na terenie Mezopotamii leżą takie państwa jak Irak, Iran, Bahrajn, Arabia, Syria, Jordania, ZEA, Jemen, Oman.

Irak	Głowa państwa (prezydent lub król) powołuje premiera, a na jego wniosek również innych członków rządu.
Iran	Republika islamska jest formalnie państwem z konstytucją i obieralnymi, republikańskimi strukturami władzy, takimi jak parlament, rząd, prezydent itp. Zazwyczaj w republikach islamskich kluczowy wpływ na politykę mają duchowni islamscy
Bahrajn	konstytucja określa status władzy monarchy i organów przedstawicielskich, na mocy konstytucji monarcha dzieli władzę z organem przedstawicielskim.
Arabia	------------
Syria	Najwyższą władzę sprawuje wybierany na określoną kadencję, w wyborach pośrednich lub bezpośrednich, prezydent lub organ kolegialny.
Jordania	Konstytucja określa status władzy monarchy i organów przedstawicielskich, na mocy konstytucji monarcha dzieli władzę z organem przedstawicielskim.
ZEA	Państwo związkowe,  posiadające własne organy związkowe.
Jemen	Republika, rzeczpospolita, forma ustroju państwa, w którym najwyższą władzę sprawuje wybierany na określoną kadencję, w wyborach pośrednich lub bezpośrednich, prezydent lub organ kolegialny.
Oman	Całą władzę w państwie sprawuje monarcha. On ustanawia prawa, on je wprowadza w życie, on on sprawuje sądy. Nie podlega niczyjej kontroli i przed nikim nie odpowiadał za swe czyny.

Źródła: http://www.sciaga.pl/tekst/19222-20-mezopotamia

http://pl.wikipedia.org/wiki/Syria

http://zadane.pl/zadanie/1047094

http://portalwiedzy.onet.pl/74101,,,,republika,haslo.html

http://portalwiedzy.onet.pl/93802,,,,monarchia_konstytucyjna,haslo.html

http://pl.wikipedia.org/wiki/Jordania

http://portalwiedzy.onet.pl/82249,,,,demokracja_parlamentarna,haslo.html

http://pl.wikipedia.org/wiki/Zjednoczone_Emiraty_Arabskie

http://pl.wikipedia.org/wiki/Jemen

http://pl.wikipedia.org/wiki/Oman

http://pl.wikipedia.org/wiki/Republika_islamska

http://pl.wikipedia.org/wiki/Bahrajn

http://pl.wikipedia.org/wiki/Iran

http://pl.wikipedia.org/wiki/Irak

http://zadane.pl/zadanie/2888913

Sytuacja polityczna w Egipcie.Dawniej i dziś.

EGIPT

Dawniej

Państwo miało początkowo charakter patriarchalny i nie przypominało późniejszego organizmu politycznego. Szczególnie duże były zachodzące stopniowo zmiany formy i treści władzy panującego, które doprowadziły do stworzenia modelu despotyzmu.Początkowo król (zwany ojcem) zarządzał państwem jakby swą ojcowizną przy pomocy członków rodziny. Stopniowo dopiero urzędy zaczęto obsadzać ludźmi nie należącymi do rodziny królewskiej, którzy za swe usługi otrzymywali ziemię w użytkowanie. W ten sposób powstały wielkie majątki ziemskie i własność prywatna.Podstawową siłą roboczą było chłopstwo, silnie uzależnione od króla i możnych, poddane ścisłej kontroli aparatu państwowego.Niewolnictwo w tym okresie nie odgrywało większej roli. Egipt Starego Państwa był już silnie scentralizowany, przyśpieszyło ten proces przejście od ustroju patriarchalnego do despotyzmu. Władca był naczelnym wodzem, najwyższym kapłanem i sędzią, przypisywano mu właściwości magiczne. Początkowo uznawano go za boga, potem za syna boga Ra(albo Re). Rządy III i IV dynastii oznaczają szczytowy okres w dziejach Starego Państwa. Władza panującego stale wzrasta, znajdując wyraz w budowie ogromnych zespołów grobowych. Ewolucja szła tu od prostych grobów (mastab) ku monumentalnym piramidom. Związany z ich budową długi, trwający ponad wiek wysiłek musiał wywrzeć wpływ na całokształt życia państwa egipskiego. Stopniowo władza monarchy uległa osłabieniu, przy wzroście roli kasty urzędniczej.Za rządów VI dynastii doszło do wyodrębnienia dziedzicznych terytorialnych księstw dzielnicowych.Doszło do buntów chłopskich, dezorganizacji aparatu państwowego, którego finałem był ostateczny rozpad państwa na nomy. Po okresie chaosu doszło do odtworzenia dwóch ośrodków państwowych: w Dolnym (stolica w Herakleopolis) i Górnym (wokół Teb) Egipcie. Po raz kolejny doszło do zjednoczenia państwa pod hegemonią Górnego Egiptu. Nowi władcy dynastii tebańskiej (XI) dokonali nowego podziału administracyjnego kraju i reorganizacji całego aparatu państwowego. Władcy tej i XII dynastii (Amenhotepowie i Sezostrisowie) skierowali dużo uwagi w stronę spraw zagranicznych. W zakresie stosunków społecznych doszło do dalszego rozwarstwienia. Powstały miasta zasiedlone przez nowe warstwy ludności (rzemieślnicy, kupcy, rozwinięte klasy urzędniczo - kapłańskie) i one stały się głównymi centrami kraju. Podjęto wielkie prace mające na celu wykorzystanie oazy Fajum oraz uregulowanie Nilu. Wiek XVIII p.n.e. był początkiem poważnego kryzysu państwowości egipskiej. Osłabione i rozbite państwo zostało zaatakowane przez potężną falę Hyksosów (swoista federacja plemion semickich i huryckich), ustępujących ze swych pierwotnych siedzib w Azji Przedniej. Początkowo osiedlali się oni w delcie Nilu, by ostatecznie opanować cały kraj (koniec XVIIIw.). Tzw. Wielcy Hyksosi jako XV dynasta rządzili krajem do 1680 roku p.n.e., ich wpływy docierały aż do Palestyny. Późniejsi, Mali Hyksosi (XVI) panujący do 1580r. zostali ograniczeni do Dolnego Egiptu. W Górnym Egipcie, wokół Teb powstał ośrodek stopniowego wyzwalania kraju spod władzy Hyksosów (XVII dynastia). Przejęcie od najeźdźców środków militarnych (broń brązowa, konie, wozy bojowe) pozwoliło wreszcie władcy Ahmose ostatecznie wyprzeć Hyksosów. Konsekwencją najazdu było wyjście Egiptu z długotrwałej izolacji politycznej. Z powrotem wcielono do państwa Nubię, podjęto wyprawy wojenne do Syrii i Palestyny. Dysponując armią stałą (najemnicy) i zasobami złota z kopalń w Nubii mogli władcy XVIII dynastii podjąć planową akcję podboju Palestyny, Syrii i Fenicji.

Dziś.

Zgodnie z konstytucją z 1971 r., zmodyfikowaną w roku 1980, ustrojem politycznym Egiptu jest republiką prezydencką z systemem wielopartyjnym.
Głową państwa jest prezydent. Jego kandydaturę wysuwa Zgromadzenie Ludowe (parlament), a zatwierdzają obywatele na 6-letnią kadencję w głosowaniu powszechnym. Liczba kadencji jest nieograniczona, a prezydent ma szerokie uprawnienia w zakresie władzy wykonawczej i ustawodawczej. Mianuje jednego lub więcej wiceprezydentów, premiera, Radę Ministrów i 1/3 składu Rady Konsultatywnej (organ doradczy). Zgromadzenie Ludowe (o 5-letniej kadencji) składa się z 454 członków, z tego 444 nominowanych w wyborach powszechnych, a 10 mianowanych przez głowę państwa.
źródła:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Ustr%C3%B3j_polityczny_Egiptu
http://www.sciaga.pl/tekst/20393-21-ustroje_polityczne_wybranych_starozytnych_cywilizacji

Religia i system ekonomiczny w Mezopotamii i Egipcie

Mezopotamia ( Międzyrzecze) :

Religia Mezopotamii była zbiorem wierzeń politeistycznych. Jej zasięg był szeroki – rozciągała się na prawie cały Bliski Wschód, zaś jej echo widoczne jest w wielu innych kulturach. Katalogowaniem i spisywaniem bóstw zajmowali się kapłani. Stare bóstwa znikały, a na ich miejsce pojawiały się nowe. Czasem o bóstwach zapominano, łączono kilka bóstw w jedno, bądź też na odwrót – z jednego powstawało kilka nowych. Liczba bogów w Babilonii i Asyrii przekraczała aż trzy tysiące. Religia Mezopotamii składa się z wielu odgałęzień , powstawała bowiem z tradycji lokalnych wierzeń, które w procesie dziejowym oddziaływały na siebie w większym lub mniejszym stopniu, i często były uzależnione od aktualnej sytuacji politycznej w regionie.

Znacznym przełomem w rozwoju społeczeństw mezopotamskich było wynalezienie pisma, (ok. 3300-3200 p.n.e.), które w formie piktograficznej służyło początkowo głównie celom administracyjno-gospodarczym, a z czasem jego zastosowanie znacznie się rozszerzyło o wyrażanie także treści duchowych w literaturze zarówno o charakterze religijnym, jak i świeckim. Do najbardziej znanych dzieł powstałych na terenie Mezopotamii należą m.in. eposy.

Egipt :
Religia Egiptu :

Egipt jest krajem muzułmańskim, z poważnym wpływem religii na codzienne życie mieszkańców. Według danych państwowych Muzułmanie, przeważnie sunnici, stanowią 90% ludności kraju; pozostałe 10% to chrześcijanie, z czego 9% Koptowie. Egipt zajmuje drugie miejsce w rankingu wśród krajów, które naruszają wolność religijną, znalazł się wśród 14 krajów jako najgorszy na świecie kraj łamiący wolność religijną i łamiący prawa człowieka.

System Ekonomiczny w Egipcie :
Podstawą egipskiej gospodarki było dobrze funkcjonujące rolnictwo. O jego ogromnym znaczeniu świadczy choćby fakt, że w większości grobowców znajdują się sceny ukazujące uprawę roli. System gospodarczy opierał się jednak nie tylko na nadwyżkach rolnictwa. Sprawne funkcjonowanie gospodarki stymulowały też surowe kontrole i drastyczne kary za złe zarządzanie i marnotrawstwo.

Źródła : Wikipedia.pl , www.blog.onet.pl

Wykonała Julia Dudka

Konflikty w Egipcie dawniej i dziś

Konflikty w Egipcie 

Starożytność 

nazwy konfliktów:

• bitwa pod Awaris (1580 p.n.e) 
• bitwa pod Megiddo (1469 p.n.e)
•  bitwa pod Kadesz (ok.1280 p.n.e)
•  Zdobycie Dapur przez Egipcjan (1269 p.n.e)
•  Bitwa morska w delcie Nilu (1178 p.n.e) 
•  Bitwa nad Wielkim Jeziorem Gorzkim (925 p.n.e)
•  bitwa pod Altaku (701 p.n.e) 
•  Zdobycie Memfis przez Asyryjczyków (671 p.n.e) 
•  Zdobycie Teb przez Asyryjczyków (663 p.n.e)
•  Oblężenie Aszdod (635 p.n.e) 
• Bitwa pod Hamą (605 p.n.e)
•  Zdobycie Jerozolimy przez Egipcjan (925 p.n.e) 
• bitwa pod Megiddo (609 p.n.e)

Czasy najnowsze

 Konflikt, który graniczył między Libią a Egiptem trwał w lipcu 1977r. Był on krótkim konfliktem w którym doszło do  walk pomiędzy wojskami na granicy obu państw, drogą lądową i powietrzną. 24 lipca walczące strony, po mediacjach prezydenta Algierii Huariego Bumediena, zgodziły się na zawieszenie broni. 
Rewolucja w Egipcie- były to protesty o charakterze społeczno-politycznym w Egipcie przeciwko złej sytuacji materialnej, bezrobociu, korupcji, ograniczaniu swobód obywatelskich i długoletnim rządom prezydenta Husniego Mubaraka. "Rozpoczęły się na masową skalę 25 stycznia 2011." Wystąpienia ludności zostały zapoczątkowane w Kairze 25 stycznia 2011 od zwołanej za pośrednictwem serwisów internetowych akcji „Dzień Gniewu”."Do największych protestów, oprócz stolicy, dochodziło w Aleksandrii i Suezie". Demonstrujący domagali się natychmiastowego ustąpienia z urzędu prezydenta Mubaraka. "Prezydent Mubarak i zadeklarował odejście z urzędu po zakończeniu swojej kadencji i nieubieganie się o reelekcję w wyborach prezydenckich we wrześniu 2011.2 lutego 2011 w kraju po raz pierwszy doszło do gwałtownych starć między zwolennikami i przeciwnikami prezydenta. 11 lutego 2011, realizując postulaty protestujących Egipcjan ustąpił z urzędu."
Ostatni z konfliktów zaczął się 22 listopada 2012 roku. "Był to protest przeciwko ogłoszonym dekretom zwiększającym władzę prezydenta Muhammada Mursiego".Demonstranci sprzeciwiali się władzy Muhammada Mursiego oraz rządom islamistów, którzy przyjęli kontrowersyjny projekt konstytucji." Mursi ostatecznie został obalony 3 lipca 2013 w wyniku wojskowego zamachu stanu."

 

źródła:

http://pl.wikipedia.org/wiki/Protesty_w_Egipcie_%282012-2013%29

http://pl.wikipedia.org/wiki/Lista_konflikt%C3%B3w_zbrojnych 

http://pl.wikipedia.org/wiki/Rewolucja_w_Egipcie_%282011%29

http://pl.wikipedia.org/wiki/Konflikty_zbrojne_XXI_wieku

 http://pl.wikipedia.org/wiki/Konflikt_graniczny_mi%C4%99dzy_Libi%C4%85_i_Egiptem  

Sytuacja społeczna w Egipcie. Dawniej i Dziś.

EGIPT DAWNIEJ

_____________

GRUPY SPOŁECZNE 

HIERARCHIA

Od góry:

1. Faraon-Uważany był za boga, syna boga lub w późniejszych czasach za zwierzchnika pomiędzy ludem a głównym bogiem.Był monarchą despotycznym.

2. Kapłani-pełnili nie tylko funkcje religijne, ale także zarządzali majątkami należącymi do świątyń. Mieli również duży wpływ na politykę państwa

3. Urzędnicy- Mieli wielkie wpływy i zazwyczaj wywodzili się z najbliższego otoczenia faraona.

4. Żołnierze-byli rekrutowani spośród egipskich chłopów i rzemieślników.

5. Chłopi- tworzyli najliczniejszą grupę w Egipcie. Zajmowali się uprawą ziemi dzierżawionej od faraona lub kapłanów. 

6. Niewolnicy-stanowili w Egipcie stosunkowo nieliczną grupę. Nie posiadali żadnych praw, należeli do faraona lub bogatych Egipcjan. 

EGIPT DZIŚ

___________

Dziś Egipt jest państwem demokratycznym. To znaczy, że źródło władzy stanowi wola większości obywateli (sprawują oni rządy bezpośrednio lub za pośrednictwem przedstawicieli). 

Państwo demokratyczne to państwo konstytucyjne, państwo prawa, które realizuje zasady: suwerenności narodu, pluralizmu, oraz trójpodziału władz.

Żródła: http://zadane.pl/zadanie/1383743

http://pl.wikipedia.org/wiki/Demokracja

http://pl.wikipedia.org/wiki/Zasady_pa%C5%84stwa_demokratycznego
http://zapytaj.onet.pl/Category/015,006/2,15150880,Wymien_grupy_spoleczne_w_starozytnym_egipcie__Jaka_pelnily_role_.html

Język w Egipcie dawniej i dziś

Język w Egipcie kiedyś i dziś

Język egipski to język już wymarły, pochodzi z grupy języków afroazjatyckich. Używany on był przez starożytnych Egipcjan. Najstarsze przykłady pisanego języka egipskiego pochodzą z 3250 r. p.n.e.Teraz w Egipcie rozmawia się w języku arabskim, język egipski skończył funkcjonować wraz z końcem cywilizacji egipskiej.

Fazy rozwoju języka egipskiego

W języku egipskim wyróżnia się pięć faz historycznych: 

• język staroegipski (datowany na lata 3180-2240 p.n.e.) – niekiedy osobno ujmuje się język Tekstów Piramid 

• język średnioegipski lub egipski klasyczny (2240-1990 p.n.e. do czasów XVIII dynastii) 

• język nowoegipski (1573-715 p.n.e.)

• język demotyczny (od XXVI dynastii) 

• język koptyjski (od Okresu Rzymskiego) – zachowany w liturgii Ortodoksyjnego Kościoła Koptyjskiego

Dzisiaj większość Egipcjan posługuję się językiem arabskim. 

język arabski (pismo)

źródła: 

http://pl.wikipedia.org/wiki/J%C4%99zyk_egipski

http://pl.wikipedia.org/wiki/Egipt

Starożytny Egipt był bardzo szybko rozwijającym się państwem. Był również pierwszym państwem ze ściśle określonymi granicami, zorganizowanym kultem religijnym, scentralizowaną administracją i rozwiniętym rolnictwem. Jednym z pierwszych wynalazków Starożytnego Egiptu jest papirus. Czyli materiał piśmienniczy wytwarzany z trzciny papirusowej, co ciekawe w późniejszych czasach z papirusu tworzono tampony, które też wynaleziono w Egipcie. Kolejnym egipskim wynalazkiem było radło czyli narzędzie rolnicze, początkowo robione z drewna, później z żelaza. Następne były piramidy czyli grobowce lub podbudowy dla świątyń. Piramidy początkowo miały budowę schodkową. Piramidy schodkowe zastąpiono piramidami o budowie łamanej. Przykładem może być piramida króla Snofru.  Inne zachowane piramidy mają kształt ostrosłupa.

Kolejnym wynalazkiem Egipcjan była klepsydra. Z początku był to zegar wodny, a później też piaskowy. Później powstał skalpel, mały bardzo ostry nożyk o jednym ostrzu. Następny był pilnik, narzędzie służące do piłowania jakiejś powierzchni. Późniejszym wynalazkiem jest pergamin, czyli materiał pisarski Wyrabiany ze skór zwierzęcych, wytrzymalszy od pergaminu. Ostatnim z wynalazków Starożytnego Egiptu jest latarnia morska, czyli znak nawigacyjny w postaci wieży położonej na brzegu rzeki lub w wodzie, który wysyła znaki świetlne, w ten sposób wyznaczając brzeg. Dawno temu, zamiast stawiać wieży, rozpalano ogień na skałach przy brzegu lub unoszono ogień za pomocą żurawia.

Źródła:

http://pl.wikipedia.org

http://pl.wikipedia.org/wiki/Wikipedia:Skarbnica_Wikipedii/Wynalazki_staro%C5%BCytno%C5%9Bci

Sztuka i architektóra starożytnej Mezopotamii

Sztuka starożytnej Mezopotamii.

                Sztuka starożytnej Mezopotamii-działalność artystyczna człowieka na obszarze, położonym w dorzeczu Tygrysu i Eufratu, w okresie od VI tysiąclecia p.n.e., tj. początków rolnictwa, do VI wieku p.n.e., tj. do upadku ostatniego niezależnego państwa na tym terenie.

            Teren Mezopotamii to miejsce, gdzie rozwinęło się wiele kultur i starożytnych cywilizacji. Pierwotnie znane były one jedynie z przekazów pozostawionych przez starożytnych Greków. Pierwsze badania archeologiczne, prowadzone początkowo przez amatorów i poszukiwaczy skarbów, miały miejsce w XIX wieku. Jednym z najcenniejszych znalezisk były gliniane tabliczki pokryte pismem klinowym. Odczytanie ich rozpoczęło czas poznawania długich dziejów Mezopotamii.

Sztukę tego rejonu świata reprezentują:

-sztuka sumeryjska i akadyjska

-sztuka babilońska

-sztuka asyryjska.

Odkrywanie Mezopotamii

            Najstarszym świadkiem kultur, istniejących na terenie Mezopotamii jest Biblia, przekazująca informacje o potędze i okrucieństwach wschodnich sąsiadów Izraela i Judy.

            Początki naukowych badań nad Mezopotamią sięgają XVIII wieku, gdy po raz pierwszy została opisana Niniwa. Pierwszy znany zabytek starożytnej Mezopotamii pojawił się w Europie w 1786 roku. Był to kudurru, którego przeznaczenia nikt wówczas nie potrafił ustalić (tzw. kamień Michaux).Od XIX wieku w Mezopotamii zaczęto prowadzić wykopaliska. Prace archeologiczne rozpoczęli niemal jednocześnie Francuzi i Anglicy.

            Prace archeologiczne, prowadzone na szeroką skalę, zbiegły się w czasie z odczytaniem pisma klinowego, co ułatwiało identyfikację zamieszkanych ośrodków starożytnej Mezopotamii. Wykopaliska w drugiej połowie XIX wieku w południowej Mezopotamii zaowocowały odkryciem nieznanej dotąd kultury sumeryjsko-akadyjskiej

            Po drugiej wojnie światowej zmieniono stosunek do badań nad kulturą Mezopotamii. Przedtem duży wpływ na jej poznanie miało poszukiwanie korzeni opowieści biblijnych, co doprowadziło niektórych uczonych do przekonania, że wszystko, co zostało opisane w Biblii, wywodziło się z Mezopotamii.

            Współcześnie kulturę Mezopotamii bada się dla niej samej, przy tym nie neguje się jej wpływu na kultury sąsiednie.

ARCHITEKTURA:

            Praktycznie jedynym dostępnym w Mezopotamii budulcem była glina, toteż większość budowli wykonywano z suszonej na słońcu lub wypalanej cegły. Miasta otaczano fosami i murami a bramy wzmacniano pylonami. Mieszkańcy Mezopotamii rzadko stosowali kolumny. Nawet najbardziej reprezentacyjne sale były niewielkie, lecz często przykryte sklepieniem kolebkowym. Najbardziej znanym typem budowli sakralnej był Ziggurat, rodzaj tarasowej budowli, której najwyższa platforma służyła do odprawiania ceremonii religijnych. Wzniesiony ok. 2100 roku p.n.e. ziggurat z miasta Ur był zbudowany z suszonej cegły wzmocnionej drewnianymi belkami i obłożony cegłą, dla odmiany wypaloną. Trzy szerokie rampy prowadziły do dolnej świątyni, zaś stamtąd jeden bieg schodów  wznosił się poprzez trzy tarasy do górnego sanktuarium. Wierzono, że do tej właśnie, położonej na szczycie zigguratu świątyni, zstępował z nieba bóg.

            Architektura starożytnej Mezopotamii obejmuje architekturę sumeryjską, akadyjską, babilońską i asyryjską. Możemy do tego dołączyć sztukę starożytnej Persji ( architektura starożytnej Persji ). Najbardziej okazałe budowle z tego okresu to Zigguraty. Jest to monumentalna budowla sakralna w formie trasowo uformowanej wieży. Rdzeń zigguratu wykonywano z cegły suszonej. Ściany umacniane były murami z cegły wypalanej. Dlatego też zigguraty były nietrwałe, odkryto tylko ich fundamenty, a na ich podstawie powstały rekonstrukcje tych budowli.

Starożytne mapy.

Mapa z Gasur

Mapa z Gasur – jedna z najstarszych znanych map, widniejąca na pochodzącej z Mezopotamii glinianej tabliczce. Powstanie tabliczki datowane jest na okres akadyjski (XXIV-XXII w. p.n.e.). Odnaleziona ona została na stanowisku Jurghan Tabba w północnym Iraku, kryjącym pozostałości akadyjskiego miasta Gasur, które w połowie II tys. p.n.e. przejęte zostało przez Hurytów i przemianowane na Nuzi. Obecnie zabytek ten znajduje się w kolekcji Muzeum Semickiego Uniwersytetu Harvarda.
Na mapie przedstawione zostały okolice miasta Gasur^. W schematyczny sposób zaznaczone zostały góry, rzeki i miasta. Na brzegach mapy zapisano nazwy czterech stron świata. Rzeka przepływająca przez jej centrum nosi nazwę Rahium^. Opis towarzyszący mapie, umieszczony w jej centrum, podaje powierzchnię nawadnianych ogrodów należących do osoby o imieniu Azala.
Źródło; http://pl.wikipedia.org/wiki/Mapa_z_Gasur

                                                                        Rysunek mapy na tabliczce odkrytej w Gasur

Babilońska mapa świata

Babilońska mapa świata – schematyczna mapa znanego Babilończykom świata widniejąca na pochodzącej z Mezopotamii glinianej tabliczce, przechowywanej obecnie w zbiorach British Museum

Częściowo uszkodzona tabliczka ma wymiary 12,2 × 8,2 cm^. Umieszczone na niej dwa teksty i objaśnienia na mapie zapisane są pismem klinowym w języku akadyjskim. Mapa zajmuje większą część strony przedniej. Nad nią znajduje się pierwszy z tekstów. Drugi tekst pokrywa całą tylną stronę tabliczki.
Tabliczka datowana jest na VII-V wiek p.n.e., aczkolwiek najprawdopodobniej jest kopią starszej tabliczki, pochodzącej z VIII-VII wieku p.n.e., gdyż na ten okres datowane jest powstanie mapy^. Jako miejsce znalezienia tabliczki podawane jest najczęściej miasto Sippar^.Widniejąca na niej mapa i towarzyszące jej teksty opublikowane zostały po raz pierwszy w 1889 roku przez F.E. Peisera

Mapa zajmuje środkową i dolną część przedniej strony tabliczki. Ma ona formę dwóch koncentrycznych okręgów z ośmioma (pięć zachowanych) trójkątami wychodzącymi z okręgu zewnętrznego. W kręgu wewnętrznym znajduje się "kontynent" z zaznaczonymi miastami, krainami, górami, bagnami i kanałami. "Kontynent" z północy na południe przecina duża rzeka (dwie równoległe linie) identyfikowana z Eufratem Cały "kontynent" otacza dokoła "morze" (akad. marratu), zajmujące na mapie przestrzeń pomiędzy wewnętrznym a zewnętrznym okręgiem. Poza okręgiem zewnętrznym, oznaczone w formie wychodzących z niego trójkątów, znajdują się "wyspy" (akad. nagû), będące najprawdopodobniej legendarnymi, odległymi krainami.

Źródło: ściąga.pl

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Sztuka_staro%C5%BCytnej_Mezopotamii

Źródło: http://www.wnetrzawseiz.pun.pl/viewtopic.php?pid=4

Osiągnięcia starożytnej Mezopotamii

Zadanie :Znaleźć jakie wynalazki pochodzą z Mezopotamii
Jakie były osiągnięcia naukowe oraz stan rozwoju nauki mieszkańców Mezopotamii?


M e z o p o t a m i a – najstarsza cywilizacja powstała na terenie dorzecza Eufratu i Tygrysu ( dzisiejszy Irak )

Osiągnięcia i wynalazki ludów Mezopotamii:
- koło od wozu
- wóz bojowy - koło garncarskie
- żuraw
- zegar słoneczny
- system dziesiętny
- ujednolicony system miar i wag (system sześćdziesiątkowy)
- pozycyjny system zapisywania liczb
- potęgowanie do drugiej i trzeciej potęgi
- budowa wodociągów - budowle zwane zigguratami - brąz uzyskany ze stopy miedzi i cyny
- podział roku na 12 miesięcy i na 354 dni



Osiągnięcia naukowe w Mezopotamii:
-Największym osiągnięciem było wynalezienie pisma klinowego.

-Wiele Sumerom zawdzięcza matematyka – wymyślili liczbę zero, a także system sześćdziesiątkowy.


Stan rozwoju nauki mieszkańców Mezopotamii:
Najbardziej rozwinęła się wtedy matematyka ,ponieważ wynalezienia opisane powyżej w dużym stopniu wpłynęły na jej stan. Ogólnie mówiąc Mezopotamia była bardzo rozwinięta pod względem nauki jak na tamte czasy.

źródła: Wikipedia.org oraz  sciagaj.org

Architektura i sztuka | Starożytny Egipt

Sztuka Starożytnego Egiptu, rozwijająca się na terenie starożytnego Egiptu od IV tysiąclecia p.n.e. pełniła funkcję służebną w stosunku do władzy państwowej i religii. Większość przedmiotów, które przetrwały do naszych czasów, została stworzona po to aby wiecznie towarzyszyć zmarłemu w zaświatach oraz zapewniać wieczyste trwanie duszy zmarłego.
Cechą egipskiej sztuki jest trwałość i względna jednolitość form artystycznych.
Rzeźby egipskie przedstawiały głównie wizerunki bogów i freonów. Władcy pokazywani pokazywani byli jo osoby młode, przeważnie idące lub siedzące na tronie zwykle w koronie lub nemesie. Urzędników przedstawiano z atrybutami jakich używali w pracy. Lud zawsze pokazywany był w czasie ruchu, przy pracy. Bogów przedstawiano często pod postacią zwierząt np. boginię Bastet pod postacią czarnej kotki.

   

                     Bastet z głową kotki                                             Kolosy memnona

                       przedstawiona ze 

                      swoimi atrybutami

Nemes – słowo pochodzenia greckiego, używane dla oznaczenia chusty wiązanej w charakterystyczny sposób przez starożytnych Egipcjan zapewne dla osłony przed słońcem. Chustę taką wiązano w ten sposób, że osłaniała ona czoło, barki i plecy. Chusta w złoto-błękitne pasy uważana była za jedną z koron królewskich. W ceremoniale dworskim używana była dla osłony peruki króla. 

Architektura starożytnego Egiptu- charakterystycznymi budowlami dla Egipcjan były piramidy, mastaby i świątynie.

     

                                 Świątynia                                          Piramidy
                           Amona w Luksor                         

Mastaba Szeszemnefera w Gizie

Świątynie egipskie budowano według stałych zasad. Najpierw aleja z ustawionymi po obu stronach figurami sfinksów - zwana Aleją Sfinksów, która prowadziła do wejścia znajdującego się między dwoma pylonami. Dalej był dziedziniec otoczony kolumnami, za nim sala z lasem kolumn, następnie Sala Świętej Barki i Miejsce Święte - sanktuarium. 
Sztuka starożytnego Egiptu była bardzo kolorowa. Barwnymi malowidłami pokrywano ściany grobowych kaplic w piramidach i mastabach. W scenach umieszczanych na ścianach grobowców stosowano zwykle kompozycje pasową.

     

Malarstwo egipskie nie jest wizją otaczającego świata. To rodzaj specyficznego ,,pisma``, które symbolem postaci, zdarzenia i koloru ma wyczarować świat, w którym zmarły ma istnieć w otoczeniu bogów.

Artyści egipscy malowali farbami mineralnymi.

Źródła: 

http://nefretete-nefertiti.blog.onet.pl/2010/04/26/malarstwo-rzezba-i-plaskorzezba-w-starozytnym-egipcie/

http://edu.oeiizk.waw.pl/~sp172b_14/tajemnice_sztuki/egipt.html#rzezba

http://szuflada.net/bastet-wcielenie-wdzieku-i-lagodnosci/

http://pl.wikipedia.org