Sztuka Starożytnego Egiptu, rozwijająca się na terenie starożytnego Egiptu od IV tysiąclecia p.n.e. pełniła funkcję służebną w stosunku do władzy państwowej i religii. Większość przedmiotów, które przetrwały do naszych czasów, została stworzona po to aby wiecznie towarzyszyć zmarłemu w zaświatach oraz zapewniać wieczyste trwanie duszy zmarłego.
Cechą egipskiej sztuki jest trwałość i względna jednolitość form artystycznych.
Rzeźby egipskie przedstawiały głównie wizerunki bogów i freonów. Władcy pokazywani pokazywani byli jo osoby młode, przeważnie idące lub siedzące na tronie zwykle w koronie lub nemesie. Urzędników przedstawiano z atrybutami jakich używali w pracy. Lud zawsze pokazywany był w czasie ruchu, przy pracy. Bogów przedstawiano często pod postacią zwierząt np. boginię Bastet pod postacią czarnej kotki.

Bastet z głową kotki Kolosy memnona

przedstawiona ze

swoimi atrybutami

Nemes – słowo pochodzenia greckiego, używane dla oznaczenia chusty wiązanej w charakterystyczny sposób przez starożytnych Egipcjan zapewne dla osłony przed słońcem. Chustę taką wiązano w ten sposób, że osłaniała ona czoło, barki i plecy. Chusta w złoto-błękitne pasy uważana była za jedną z koron królewskich. W ceremoniale dworskim używana była dla osłony peruki króla.

Architektura starożytnego Egiptu- charakterystycznymi budowlami dla Egipcjan były piramidy, mastaby i świątynie.

Świątynia Piramidy
Amona w Luksor

Mastaba Szeszemnefera w Gizie

Świątynie egipskie budowano według stałych zasad. Najpierw aleja z ustawionymi po obu stronach figurami sfinksów - zwana Aleją Sfinksów, która prowadziła do wejścia znajdującego się między dwoma pylonami. Dalej był dziedziniec otoczony kolumnami, za nim sala z lasem kolumn, następnie Sala Świętej Barki i Miejsce Święte - sanktuarium.
Sztuka starożytnego Egiptu była bardzo kolorowa. Barwnymi malowidłami pokrywano ściany grobowych kaplic w piramidach i mastabach. W scenach umieszczanych na ścianach grobowców stosowano zwykle kompozycje pasową.

Malarstwo egipskie nie jest wizją otaczającego świata. To rodzaj specyficznego ,,pisma``, które symbolem postaci, zdarzenia i koloru ma wyczarować świat, w którym zmarły ma istnieć w otoczeniu bogów.

Artyści egipscy malowali farbami mineralnymi.